Postovani g.Vukoticu,

zao mi je ako ste moje reagovanje dozivjeli kao arogantno.Vjerujte da mi to nije bila namjera.Uzrok za takav osjecaj
morate ,nazalost potraziti kod sebe. U psihologiji je poznat slucaj kada u diskusiji dva,argumentima nejednako
potkovana diskutanta, onaj inferiorniji trazi spas u uvrijedjenosti zbog navodne arogantnosti sagovornika. I u narodu
je poznat taj slucaj ali pod imenom “uvrijedjena strina”. 

G.Vukoticu, sto je smisao Vaseg novog javljanja? Montenetova publika i ja smo ocekivali od Vas senzacionalne dokaze,da je po Konstantinu Porfirogenitu Duklja bila, kako rekoste “samo jedna od srpskih drzavica”.  Sto smo dobili? Vase uvjeravanje tipa: “To vam je tako kako JA kazem. Vjerujte mi na rijec”, je blago receno neozbiljno za ovaj forum.
Mozda je Vasa kasnija preporuka knjige “Srpstvo Dubrovnika” bila pokusaj da poduprijeteVase stajaliste?. Moja
tvrdnja da ste nepazljiv citalac,opet se potvrdila, inace nam ne biste omogucili ovakav “zicer”.

Knjiga, bolje reci pamflet, izdat 1992 godine pred sramnu agresiju na Dubrovnik i Konavle, napisan sa namjerom da da
istorijsku podlogu i “pravo” za predstojeci suludi projekat balkanskog kasapina pod nazivom”srpska dubrovacka
republika”. Koliko su silni tada bili, da nijesu smatrali za potrebno da stampanje knjige obaviju makar nekim naucnim
omotom. Stampali su je oni kojima je trebala, jednostavno u vojnoj stampariji u Beogradu. Ono sa “zicerom”, g.Vukoticu, mislio sam na slijedeci pasus iz od Vas licno preporucene knjige:”To sto je ostalo od stare slave svelo se na tinjanje, necujno zivotarenje, duhovnu “nistotu”(1814 -1848) ,kako je govorio buditelj novog Dubrovnika Medo Pucic, uporni progonitelj te zlokobne “nistote” i jedan od prvih Dubrovcana koji su ono vekovno Slovinstvo glasno preimenovali u Srpstvo “ upravo, onako kako ga uvek u srcu nosili.”(Iz knjige Jeremije Mitrovica “Srpstvo Dubrovnika” 1992 Vojna stamparija “Beograd).

G. Vukoticu, je li modguce da Vam se nije samo kazalo? “Vekovno Slovinstvo” Dubrovnika je kao prvi Medo Pucic(1814 - 1848) “glasno PREIMENOVAO u Srpstvo”!! Upravo tako,preimenovanjem, prinudnom asimilacijom je i nastala vjestacka nacija kojoj pretendujete da pripadate.Vasa je licna sramota da tako oskudno znanje posjedujete o etnogenezi vlastite nacije. Nemojte mi to opet uzeti za aroganciju, ali dajem sebi za pravo da Vam pokazem sto sam od Vas, ukoliko ste uopste
htjeli da budete ozbiljan diskutant, pri argumentaciji ocekivao. Iz fer odnosa prema Vama, koristit cu samo doajene
srpske istoriografije s pocetka proslog vijeka cija su djela trebala da daju istorijsku podlogu za gusenje Bozicnog
ustanka i brisanje crnogorske drzavnosti.

Evo g. Vukoticu da pocnemo sa Konstantinom Jiricekom koji je izuzetno puno koristio djelo Konstantina Porfirogenita, pa
pogledajte sami da li ste u pravu kad tvdite da je Porfirogenit pominjao samo oblast Duklju a ne i narod Dukljane:

Konstantin Jiricek “ Istorija Srba”
Str.5:”Medju slovenskim plemenima koja su se spustila na Balkansko poluostrvo ,bili su Srbi prvobitno narod u
unutrasnjosti. Oni su stanovali dalje od Dunava i mora , u dolinama Lima ,Ibra i zapadne Morave.”
Str.64:”Kod Konstantina Porfirogenita ,Hrvati, Srbi, Dukljani i ostala susedna plemena pripadaju “Slavinima”.”
Str.67:”U unutrasnjosti, daleko od mora i Dunava prostirala se ,po opisu Konstantina Porfirogenita, oblast
prvobitnih, pravih Srba.”
“Po opisivanju cara Konstantina, Srbi su bili istocni susedi primorskih plemena Dukljana, Travunaca, i Zahumljana;
oni su dakle ,stanovali s one strane vododelnice izmedju Adrije i Dunava. Na jugu je njihova oblast granicila kod
izvora Lima i na kosama Prokletija sa vizantijskim brdovitim krajem Pilotom (Polatum). Njenu istocnu granicu obelezavao
je pogranicni grad Ras na reci Raskoj kod Novog Pazara, oko koga se mnogo otomalo. Na severoistoku su Srbi u 8. veku
granicili sa Avarima koji su jos dugo imali u rukama Srem, a po svoj prilici jos i nekadasnju Gornju Meziju. Prema
tome, oblast prvobitnih Srba obuhvatala je krajeve na Limu i na gornjoj Drini, zajedno sa Pivom i Tarom, dolinom Ibra i
gornji tok zapadne Morave”
Str.68: “Ime Srba postalo je postepeno ukupan naziv za susedna plemena , isto onako kao sto se ime pravih Ceha
rasprostrlo na plemena ceska, nabrajana u osnovnoj povelji biskupije praske,ili ime Poljana kod Gdanjskog na sva
poljska plemena.”

Sada procitajte kako je trebalo da nastane ta velika nacija, koja sudeci po zalopojkama St.Stanojevica, nikad nije
nastala u mjeri kojoj su oni htjeli, jer im se eto uvijek nesto novo tome isprijecavalo. Jednom su to bila jos uvijek
ziva sjecanja na svoje staro ime , drugi put strani uticaji ,treci “prirodni nagoni” da se suprostavljaju
potcinjavanju i asimilizaciji od strane srpskog plemena i.t.d.:

Stanoje Stanojevic “Istorija srpskog naroda”
Str. 39: “Centralno srpsko pleme i ostala , etnicki gotovo identicna plemena, koja su docnije primila za svoje
nacionalno ime naziv toga plemena, dosli su na Balkan sa masom i u masi ostalih slovenskih plemena iz srednjeg
Podunavlja gde su ziveli pod Avarima.”
Str.43: “U to se doba vrsio bar kod nekih srpskih plemena i jedan politicki i etnicki proces, koji je bio od velikih
posledica za buducnost srpskog naroda. Pleme koje je nosilo srpsko ime i koje se bilo nastanilo oko Tare, Ibra, Drine i
Lima, pocelo je postepeno okupljatioko sebe okolna, vrlo srodna plemena, koja su u to doba jos imala svoje posebne
plemenske organizacije i svoja posebna plemenska imena. Na koji nacin i u kakvim prilikama se to pretapanje i stapanje
centralnog srpskog plemena sa okolnim plemenima vrsilo nije poznato. Sa dosta verovatnoce moze se pretpostaviti, da je
srpsko  pleme,s jedne strane , zbog zgodnog geografskog polozaja , a sa druge svojim fizickim i intelektualnim
sposobnostima, vec brzo posle dolaska u novu postojbinu pocelio okupljati oko sebe okolna plemena u svim pravcima, i
potcinjavati ih, i politicki i kulturno, svom uticaju, ma da je bez sumnje kadikad i samo podlegalo jacem uticaju
pojedinih plemena u po gdekom pravcu. Taj proces pretapanja i potcinjavanja okolnih plemena poceo se vrsiti mozda u 7.
veku ,svakako u 8. veku . Ali je on u to doba, pa cesto i docnije, jois uvek pokazivao nepouzdane i kolebljive
rezultate i zahvatao je cesto neka plemena samo privremeno.
Borba izmedju etnickog imena ,koje se vrlo rano i sve vise siri,ovladjuje i apsorbuje okolna plemenska imena i starih
provincijalnih naziva , vodjena je vise vekova sa promenljivim rezultatima . Pa i kad je srpsko ime , posle duge i
uprne borbe, pobedilo, ostalo je jos dugo vremena dosta snazno secanje na ono doba, kada su razni plemenski i
pokrajinski nazivi bili zivi i borili se o prevlast.”
Str.44: “Pocetkom 9. veka bilo je svuda, oko vec prosirenog srpskog plemena, dosta plemena koja su jos uvek bila
samostalna. Tako ceo jug Balkanskog poluostrva naseljen Slovenima sa donjeg Dunava,jos nije bio usao, ni u politicki ni
u etnicki, sastav ni bugarske ni srpske drzave. Isto tako su se tako i plemena u Podunavlju i Posavini i neka plemena u
Primorju, jos uvek drzala ili svoga zajednickog slovenskog ili svojih plemenskih i pokrajinskih imena.”
Str.54/55: “Za vlade Caslavove pocela se prvi put vrsiti nivelacija u srpskim plemenima: onda su suzbijane
separatisticke teznje i heterogeni elementi, i naterivani svi da rade onako i u onom pravcu, kako je to vise od jednog
stoleca radilo centralno srpsko pleme, koje je zbog takog rada i okupilo u jednu drzavu pod svojim imenom okolna srodna
plemena. Pokusaja i rada na tome bilo je sigurno i pre Caslava, ali uspeh u tom pogledu do tada je uvek bio privremen i
sumnjiv. I za vlade Caslavove nije proces stapanja srpskih plemena u jednu celinu sasvim i potpuno zavrsen;
separatisticke teznje , i drzavne i plemenske bile su jos uvek zive, i izbijale su u izvesnim trenucima zbog pripodnog
nagona, urodjenih sklonosti i zivih uspomena na plemensku samostalnost, na povrsinu.”
Str.56: “Iako je za vlade Caslavove uradjeno vrlo mnogo za etnicku nivelaciju kod srpskih plemena, ipak je doba
njegove vladavine bilo suvise kratko da potpuno unisti posebne teznje i aspiracije pojedinih oblasti i plemena i
pojedinih dinasta.”
“Na severu se odvojila Bosna,gde su se poceli stvarati uslovi za obrazovanje samostalne drzave; u primorju su takodje
neke oblasti i zupe poceli ziveti samostalnim zivotom”
Poglavlje IV:”Kada je centralno srpsko pleme pocelo okupljati oko sebe okolna srodna plemena i pokoravanjem okolnih
oblasti stvarati osnove za prvu vecu zajednicu, isao je rad u tom pravcu mnogo lakse kod zupa  i oblasti, koje su bile
udaljene od mora, nego u primorskim krajevima, koji su vise bili svikli na nezavisan zivot i gde su razni uticaji sa
strane bili veci i jaci: Kada se pocetkom 9. veka srpsko drzavno srediste utvrdilo u Raskoj, primorske oblasti bile su
mnogo manje voljne, no ostale zupe da se priklone novom politickom sredistu.”

Ako ste ovog puta pazljivo citali i sve to pretocili u brojke vidite da su PRAVI ili PRVOBITNI SRBI danas samo onih 150
000 u istocnoj Bosni, 50 000 u crnogorskom dijelu Sandzaka, 200 000 u srbijanskom dijelu Sandzaka i onih jadnih 100 000
Srba na Kosovu oko Mitrovice. G.Vukoticu, sve zajedno pola miliona ili sa onima koji se danas nazivaju Muslimani ili
Bosnjaci a etnicki i teritorijalno pripadaju centralnom srpskom plemenu, okruglo 1 milion. Ostali ,poput Vas ,su po
gore citiranim doajenima srpske istoriografije, NEPRAVI ili DRUGOBITNI  SRBI.
Ako pretpostavimo da je tacna ona, prilicno rasisticka, teza profesora Stanojevica o tome kako je centralno srpsko
pleme svojim superiornim fizickim i intelektualnim osobinama vjekovima pokusavalo da potcini okolne slovenske narode ,
danas se eto vidi g. Vukoticu, ko je tada bio fizicki i intelektualno inferioran i tako POSTAO Srbin ,a vidi se, Boga
mi i ko nije bio fizicki i intelektualno inferioran i tako OSTAO Dukljanin , Zecanin i Crnogorac. 
Nadam se da ste naucili nesto novo o sopstvenoj naciji i o tome kako se vodi argumentovana diskusija, koju sa Vama ovim
pismom zavrsavam iz onih razloga koje sam u ranijem reagovanju naveo.

S postovanjem

Dr Nenad Popovic
Christian-Albrechts-Universität zu Kiel
Deutschland