 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Skoro je sedam godina od obnove Crnogorske pravoslavne crkve,
a napadi na nju od strane pojedinaca, nekih politickih partija i medija,
traju nesmanjenom zestinom. Po njima Crnogorska pravoslavna crkva je obicna
izmisljotina nekih partijskih, plemenskih i interesnih grupa. To im daje
za pravo da neprimjerenim rjecnikom, za civilizovane ljude, zbore i pisu
o svjestenstvu, vjernicima i pristalicama Crnogorske pravoslavne crkve.
S druge strane favorizuju Mitropoliju Srpske pravoslavne crkve u Crnoj
Gori. A to je crkva drugoga naroda, koja osam decenija neovlasceno koristi
imovinu Crnogorske pravoslavne crkve i Crnogorce priznaje samo geografski.
Takvo njihovo ponasanje ne cudi jer su oni nacionalno ostrasceni Srbi ili
Srbo - Crnogorci. Posebno je interesantna ova druga grupacija (Srbo-Crnogorci),
odnosno njihova nacionalna dvojnost. To je poznato samo na ovima prostorima.
Biolozi bi rekli da su hermafroditi, a ljubitelji dobre kapljice, bevanda.
U posljednje vrijeme ucestali su njihovi izlivi lojalnosti Mitropoliji
Srpske pravoslavne crkve u Crnoj Gori. Kako su im politicka opredjeljenja,
razlicita (toboze), upinju se iz petnijeh zila da dokazu ko je toj crkvi
vjerniji. Lice na one turbo-folk pjevacice, koje su se nakon AB revolucije
obracunavale preko stampe u dokazivanju koja je medju njima bila prvi nosilac
krsta oko vrata na javnoj sceni (u doba komunizma naravno). Oni tvrde da
je Crnogorska pravoslavna crkva policijska, partijska, plemenska, intresna
grupa, sekta sastavljna od komunista i ateista. Crnogorska pravoslavna
crkva nije nista od toga. To ne treba dokazivati, jer je dosadasnjim djelovanjem
dokazala da je istinska hriscanska crkva. Upisana je u registar vjerskih
organizacija kao i sve druge crkve, pa i Mitropolija Srpske pravoslavne
crkve u Crnoj Gori, kod MUP-a. Ko ne vjeruje neka provjeri. Time je nije
priznala drzava, jer drzava ne priznaje crkve u kanonskom smislu, vec je
samo uvela u svoj pravni sistem. Prica da je Mitropolija SPC u Crnoj Gori
registrovana 1219. godine je vrlo zanimljiva. Nas bi interesovalo kod koje
su banke u to vrijeme otvorili ziro racun. Da bi se omalovazila Crnogorska
pravoslavna crkva, tvrdi se da je to vjerska organizacija (zbog registracije)
, a Mitropolija SPC u Crnoj Gori, crkva. U Zakonu o klasifikaciji djelatnosti
i registru jedinica razvrstavanja (nije iz komunistickoga perioda), sve
crkve su razvrstane u djelatnost vjerskih organizacija, tako da i CPC i
Mitropolija SPC u Crnoj Gori imaju istu sifru djelatnosti, i to se moze
provjeriti. Zapravo, Mitropolija SPC u Crnoj Gori nije vjerska organizacija,
sto je potpuno tacno. Ona je paravojna, politicka organizacija. A ono da
je CPC partijska, plemenska, intersna grupa, ustvari se odnosi na Mitropliju
SPC u Crnoj Gori. Ko blagosilja partijske skupove, plemenska okupljnja,
drzi besjede na njima i ispod cijih slika to radi, zna se.
Ima medju vjernicima CPC bivsih komunista i bivsih ateista. I
sto je to strasno. Kao da ih nema kod Mitropolije SPC u Crnoj Gori. Naprotiv,
najgrlatiji negatori CPC iz njihovih redova su bivsi clanovi opstinskih
komiteta SK i ucesnici partijskih kongresa.
Prije nekoliko dana odrzan je neki medjupartijski skup. Jedan
od ucesnika, inace "strucnjak" za tomose i kanone, izjavi da su pricali
nesto i o crkvi. Neko, ko je neobavijesten pomislio bi da je u pitanju
bio skup crkvenih velikodostojnika, a ne politickih predstavnika. Iako
se zna da je crkva u pravoslavlju nacionalna, iz krugova SPC u Crnoj Gori
lansirana je teza da to nije tacno, nego da se Srpska crkva tako zove,
ne zato sto je to crkva srpskoga naroda, nego zato sto se u njoj sluzi
na srpskome jeziku. Ne rekose kako se zvala kad se sluzilo na crkveno-slovenskome
jeziku. A njihov predstavnik skoro nedje pred televizijskim kamerama zborase
o nekakvom avanturizmu i jos ponesto toga. Kad se njegova prica spoji sa
izjavom "strucnjaka" i ranijom da nema nacionalnih crkava u pravoslavlju,
dolazi se do zakljucka da neko pokusava na ovim prostorima umjesto Mitropolije
SPC u Crnoj Gori, napraviti Pravoslavnu crkvu u Crnoj Gori (tako bi se
vjerovatno zvala). Time bi se samo promijenilo ime, a sustina bi i dalje
ostala ista. Kao u prodavnici neke robe. Umjesto jednoga naziva iznad vrata
stavio bi se drugi, a prodavala bi se ista roba. Time bi, kako oni racunaju,
eliminisali Crnogorsku pravoslavnu crkvu, a "svi vuci bili siti i sve ovce
na broju". Crnogorska pravoslavna crkva, nece dozvoliti takve mahinacije
i energicno ce se boriti protiv njih, ukljucujuci i medjunarodnu javnost,
jer je ona crkva crnogorskoga naroda, koja ima vjekovnu tradiciju.
Cetinje, 23. 08. 2000.
KANCELARIJA
CRNOGORSKE PRAVOSLAVNE CRKVE
